Literatura uzupelniająca: |
-Bogusław Dobek-Ostrowska (red.), Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław 2001;
-Jurgen Habermas, Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, Warszawa 2007;
-Mark Balnaves, Stephanie Hemelryk Donald & Brian Shoesmith, Media Theories & Approaches. A Global Perspective, New York 2009;
-Manuel Castells, Communication Power, Oxford 2009;
-Edward Herman, Noam Chomsky, Manufacturing Consent. The Political Economy of the Mass Media, Nowy Jork 2002 (1988);
-Vincent Mosco, The Political Economy of Communication, Londyn 2009;
-Daniel Dayan & Elihu Katz, Media Events: The Live Broadcasting of History, Cambridge 1992;
-Radosław Sajna, Media w Hispanoameryce w perspektywie komunikowania globalnego, Bydgoszcz 2013;
Radosław Sajna, Media, polityka i sport. Od idei olimpijskiej i fair play do idei ekologicznych i sportowej rewolucji cyfrowej, Bydgoszcz 2019;
-Radosław Sajna-Kunowsky & Anna Garczewska (eds.), The Future of Media, Changing Journalism and New Communication, Bydgoszcz 2020.
|
Literatura: |
-Stanley J. Baran i Dennis K. Davis, Teorie komunikowania masowego, Kraków 2007;
-Denis McQuail, Teoria komunikowania masowego, Warszawa 2007;
-Maciej Mrozowski, Media masowe, Władza, rozrywka i biznes, Warszawa 2001;
-Tomasz Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2004.
-Stanisław Michalczyk, Społeczeństwo medialne. Studia z teorii komunikowania masowego, Katowice 2008;
- Janusz Adamowski, Alicja Jaskiernia (red.), Komunikowanie masowe i polityka medialna w epoce globalizacji i cyfryzacji - aspekty międzynarodowe, Warszawa 2013;
- Stanisław Michalczyk,
Teoria komunikowania masowego : skrypt dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej, Katowice 2019;
-Marshall McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, Warszawa 2004;
-Elisabeth Noelle-Neumann, Spirala milczenia. Opinia publiczna-nasza skóra społeczna, Poznań 2004;
-Maxwell McCombs, Ustanawianie agendy. Media masowe i opinia publiczna, Kraków 2008.
|
Efekty uczenia się: |
W01 (K_W01). Student zna i rozumie w pogłębionym stopniu teorie komunikowania masowego, a także ich zastosowania praktyczne w działalności związanej z zawodem dziennikarskim i innymi zawodami związanymi z komunikacją społeczną.
U01 (K_U01). Student potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę w zakresie teorii komunikowania masowego – tj. potrafi formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy poprzez m.in. dokonywanie oceny, krytycznej analizy i syntezy, a także przez dobór zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych.
K01 (K_K01). Student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści.
|
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin ustny (z zagadnień omówionych na wykładzie; punkty - ocena).
Na ocenę dostateczną – student potrafi przedstawić teorie komunikowania masowego, omówione na wykładzie.
Na ocenę dobrą – student potrafi przedstawić teorie komunikowania masowego, omówione na wykładzie, ale także potrafi ukazać ich
praktyczny wymiar na podstawie konkretnych przykładów z życia społecznego.
Na ocenę bardzo dobrą – student potrafi przedstawić teorie komunikowania masowego, omówione na wykładzie, ale także potrafi ukazać
ich praktyczny wymiar na podstawie konkretnych przykładów z życia społecznego, a ponadto wykazuje zdolność do krytycznej oceny poszczególnych teorii i omawianych zjawisk z dziedziny komunikowania masowego.
|
Zakres tematów: |
-Definicja i wprowadzenie do komunikowania masowego, społeczeństwa masowego i kultury masowej;
-funkcje komunikowania masowego, w tym tzw. funkcjonalizm amerykański;
-teoria i praktyka propagandy;
-teorie ograniczonych efektów mediów i praktyka wpływu mediów na odbiorców/konsumentów;
-teoria liberalna i teoria marksistowska w odniesieniu do praktyki komunikowania masowego i funkcjonowania systemów medialnych;
-normatywne teorie komunikowania masowego i ich zastosowanie w praktyce;
-neomarksizm, krytyczne i kulturowe teorie komunikowania masowego i ich znaczenie w praktyce;
-ekonomia polityczna komunikowania i przemysły medialne w teorii i praktyce;
-rola mediów w życiu codziennym, użytkowanie mediów – teoria i praktyka;
-wydarzenia medialne w teorii i praktyce (Dayan & Katz)
-teorie opinii publicznej (w tym spirali milczenia - Noelle-Neumann) i sfery publicznej (m.in. Habermas) oraz praktyka kreowania opinii;
-teoria agenda-setting (McCombs) i jej odniesienie do praktyki komunikowania masowego;
-teorie determinizmu technologicznego (m.in. McLuhan) i ich rozwój w odniesieniu do praktyki współczesnego użytkowania (nowych) mediów;
-najnowsze teorie dot. mediów i globalizacji – w tym nowych mediów – i ich odniesienie do praktyki komunikowania w czasach współczesnych.
|