|
Egzamin ustny
KRYTERIA OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ NA EGZAMINIE USTNYM Z GENETYKI
Osoba przystępująca do egzaminu z genetyki osiąga zakładane efekty kształcenia jeśli na egzaminie otrzyma ocenę co najmniej
dostateczną. Na początku semestru, studenci otrzymują wykaz zagadnień z zakresu genetyki, który obowiązuje na egzaminie. Celem
egzaminu jest dogłębne sprawdzenie wiedzy w zakresie wybranych (wylosowanych) zagadnień obejmujących cały zakres nauczania.
Egzamin prowadzony jest na zasadzie dyskusji (osoba egzaminująca może w trakcie wypowiedzi osoby egzaminowanej zadawać
dodatkowe pytania uszczegóławiające).
Egzamin ustny z genetyki odbywa się na zasadzie losowania zestawu pytań. Każdy zestaw zawiera trzy pytania:
1) pytanie z zakresu genetyki ogólnej (m.in. genetyka mendlowska, epistaza, sprzężenie genetyczne, sprzężenie z płcią, determinacja
płci, aberracje chromosomowe liczbowe i strukturalne, genetyka populacyjna, genetyka ilościowa);
2) pytanie z zakresu podstaw genetyki molekularnej (m.in. budowa i właściwości DNA, organizacja DNA w komórce pro- i eukariotycznej,
replikacja, transkrypcja, translacja, regulacja ekspresji genów, mutacje, metody i narzędzia genetyki molekularnej)
3) zadanie z zakresu genetyki ogólnej (student przedstawia wynik i omawia sposób rozwiązania zadania)
W trakcie egzaminu, osoba egzaminująca może zadawać dodatkowe pytania powiązane z pytaniami wymienionymi na wylosowanym
zestawie, a także inne pytania, w szczególności, gdy udzielona odpowiedź na wylosowane pytania uniemożliwia egzaminatorowi
wystawienie jednoznacznej oceny (np. konieczność upewnienia się co do oceny niedostatecznej lub bardzo dobrej, wahanie się pomiędzy
różnymi ocenami). Zadając pytania dodatkowe, egzaminator dąży do zachowania równomiernej proporcji między pytaniami z zakresu
genetyki ogólnej i genetyki molekularnej.
Kryteria ocen na egzaminie z genetyki:
a) Ocena niedostateczna – student/ka nie jest w stanie zademonstrować podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu, nie rozumie pytań,
popełnia kardynalne błędy wskazujące na brak znajomości podstaw przedmiotu, wypowiedzi są niepełne, nie potrafi udzielić odpowiedzi
na proste pytania nawet po naprowadzeniu przez egzaminatora.
b) Ocena dostateczna – student/ka wykazuje elementarny poziom zrozumienia wiadomości, nie myli pojęć i definicji oraz ich nie
zniekształca, podaje definicje, wymienia właściwości, przytacza przykłady, wyjaśnia procesy genetyczne, opisuje je i charakteryzuje,
wskazuje podstawowe elementy teorii genetycznych, stosuje w praktyce podstawowe wiadomości (rozwiązanie zadania),.
c) Ocena dobra – wiedza studenta/studentki jest obszerna jednak ma pewne braki dotyczące szczegółów zagadnień, objaśnia pojęcia i
definicje, wskazuje na związki między różnymi zagadnieniami z zakresu genetyki, stosując w praktyce posiadane wiadomości
(rozwiązanie zadania) wyjaśnia szczegółowo podstawy teoretyczne problemu,.
d) Ocena bardzo dobra – student/ka w szerokim zakresie opanował/a zagadnienia z zakresu genetyki i potrafi ją wykorzystywać w
praktyce (rozwiązanie zadania). Student/ka rozwiązuje zagadnienia problemowe, wyczerpując całkowicie wiedzę zawartą w programie
przedmiotu. Analizując konkretne pytania, odnosi się do wiadomości z innych działów. Potrafi powiązać wiedzę ogólną ze szczegółową;
wypowiedź jest usystematyzowana i kompletna. Demonstruje wiedzę wykraczającą znacznie poza treści wykładów.
Ocena z egzaminu może być oceną połówkową, gdy spełnione są kryteria pośrednio dla oceny dostatecznej i dobrej (ocena 3,5), lub dla
oceny dobrej i bardzo dobrej (ocena 4,5).
|
