| Liczba godzin: |
30
|
| Limit miejsc: |
(brak limitu) |
| Zaliczenie: |
Zaliczenie na ocenę |
| Rygory zaliczenia zajęć: |
zaliczenie na ocenę
|
| Literatura uzupelniająca: |
1. S. Gniłka, K. Nowakowski, D. Stachowiak-Gniłka, Zbiór zadań z matematyki dla chemików. Część pierwsza. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1997.
2. M. Grabowski, Analiza matematyczna. Powtórzenie, ćwiczenia i zbiór zadań, Wydawnictwo Naukowo- Techniczne, Warszawa 1997.
|
| Metody dydaktyczne: |
ćwiczenia konwersatoryjne
metody dyskusyjne
|
| Literatura: |
1. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania. Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2007.
2. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2008.
3. M. Lassak, Matematyka dla studiów technicznych, Wydawnictwo Wspierania Procesu Edukacji, Warszawa 2004.
|
| Efekty uczenia się: |
W1- Ma wiedzę z zakresu ciągów i szeregów liczbowych, rachunku zdań oraz rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań związanych z mechatroniką.
U1-Posiada umiejętność interpretacji tekstu matematycznego i samodzielnego zdobywania wiedzy matematycznej z literatury przedmiotu i innych źródeł.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Dwa kolokwia ( I – z zakresu ciągów i szeregów liczbowych oraz rachunku zdań, II - rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej) oraz sprawdziany (zapowiedziane wcześniej przez wykładowcę). Punkty ze sprawdzianów są uwzględniane na kolokwiach (część zadań na kolokwiach jest tego samego typu co na sprawdzianach).
Ocena z ćwiczeń wystawiana jest na podstawie uzyskanych przez studenta ocen z dwóch kolokwiów. Student ma prawo do jednej poprawy każdego z kolokwiów (w sumie do dwóch kolokwiów poprawkowych).
Kryteria oceniania każdego z kolokwiów:
od 90% do 100% maksymalnej liczby punktów - ocena bdb
od 80% do 89% - ocena db+
od 70% do 79%. -ocena db
od 60% do 69%. - ocena dst+
od 50% do 59% - ocena dst
poniżej 50% - ocena ndst
|
| Zakres tematów: |
Sprawdzanie czy dana formuła jest tautologią klasycznego rachunku zdań. Obliczanie granicy i badanie monotoniczności ciągu liczbowego.. Znajdowanie sum i badanie zbieżności szeregu. Obliczanie granic i badanie ciągłości funkcji. Obliczanie pochodnych funkcji jednej zmiennej z definicji i ze wzorów. Obliczanie granic z zastosowaniem reguły de l’ Hospitala. Pochodne wyższych rzędów. Ekstrema funkcji.
|
