| Liczba godzin: |
15
|
| Limit miejsc: |
(brak limitu) |
| Zaliczenie: |
Zaliczenie na ocenę |
| Literatura uzupelniająca: |
Grzegorczykowa R., Zarys słowotwórstwa polskiego, (wyd. III popr.) Warszawa 1979;
Jadacka H., System słowotwórczy polszczyzny (1945-2000), Warszawa 2001;
Strutyński J., Gramatyka polska. Wprowadzenie. Fonetyka. Fonologia. Morfologia, Kraków 1996.
|
| Metody dydaktyczne: |
ćwiczenia konwersatoryjne
|
| Metody dydaktyczne - inne: |
Obserwacja – analiza i ocena zjawisk, analiza form wyrazowych, praca z podręcznikiem, dyskusja.
|
| Literatura: |
Gramatyka współczesnego języka polskiego. Tom Morfologia, red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel, Warszawa 1984 (lub wydanie późniejsze);
Dyszak A. S., Benenowska I., Od głoski do zdania (cz. I Wiadomości, rozdz. O wyrazie), Bydgoszcz 2009;
Nagórko A., Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem), Warszawa 2000.
Słownik gniazd słowotwórczych współczesnego języka ogólnopolskiego, t. 1. i 2. pod red. H. Jadackiej, Kraków 2001, t. 3-4. pod red. M. Skarżyńskiego, Kraków 2004.
|
| Efekty uczenia się: |
wiedza:
student zna i rozumie terminy słowotwórcze, odróżnia pochodność diachroniczną i synchroniczną, rozpoznaje leksemy podzielne słowotwórczo, nazywa elementy budowy formacji słowotwórczych, określa typy formantów i charakteryzuje ich funkcje, opisuje słowotwórstwo jako podsystem systemu morfologicznego języka, wyjaśnia jego rolę w komunikacji językowej;
umiejętności:
student rozpoznaje zjawiska słowotwórcze, znajduje i nazywa derywaty, analizuje budowę różnych formacji słowotwórczych, znajduje przykłady poznanych zjawisk w tekstach, wyjaśnia rolę systemu słowotwórczego w porozumiewaniu się;
kompetencje społeczne:
student docenia rolę słowotwórstwa w bogaceniu zasobu leksykalnego polszczyzny oraz dostrzega w formacjach słowotwórczych zapisane dziedzictwo kulturowe kraju
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Metody oceniania:
bieżące przygotowanie do zajęć, aktywność na zajęciach.
Kryteria oceniania:
na ocenę dostateczną – student uczestniczy aktywnie w zajęciach, rozpoznaje zjawiska słowotwórcze, podaje przykłady takich zjawisk, definiuje podstawowe pojęcia słowotwórcze;
na ocenę dobrą – student uczestniczy aktywnie w zajęciach, rozpoznaje zjawiska słowotwórcze, podaje przykłady takich zjawisk, odnajduje części derywatu i nazywa je, definiuje podstawowe i szczegółowe pojęcia słowotwórcze, uzasadnia swoje odpowiedzi;
na ocenę bardzo dobrą – student uczestniczy aktywnie w zajęciach, rozpoznaje i nazywa zjawiska słowotwórcze, podaje przykłady takich zjawisk, odnajduje części derywatu i nazywa je, definiuje podstawowe i szczegółowe pojęcia słowotwórcze, uzasadnia swoje odpowiedzi, wyjaśnia procesy językowe, podaje własne przykłady i dodatkowe informacje z podręczników.
|
| Zakres tematów: |
Podstawowe pojęcia analizy słowotwórczej: derywat/formacja słowotwórcza, baza, temat słowotwórczy (podstawa słowotwórcza), formant, konektyw.
Przegląd formantów - analiza wyrazów pochodnych: prefiksy, sufiksy, interfiksy, postfiksy, inne typy formantów.
Ćwiczenia we wskazywaniu funkcji formantów.
Analiza kompozycji słowotwórczych: zrosty, złożenia, zestawienia.
Sprawdzian.
Ćwiczenia w rozpoznawaniu wyrazy motywowanych wyrażeniami przyimkowymi.
Analiza słowotwórcza uniwerbizmów.
Jak powstają skrótowce.
Dyskusja o neologizmach słowotwórczych we współczesnej polszczyźnie.
Praca zaliczeniowa.
|
