Literatura uzupelniająca: |
Aronson E., 2006, Człowiek – istota społeczna, Warszawa 2006
Krajniak O., 2011, Zorganizowane grupy przestępcze. Studium kryminalistyczne, Warszawa
Stanik J. M., 2007, Psychospołeczne uwarunkowania i mechanizmy kryminogezy a zachowania paraprzestępcze i przestępcze, Warszawa
Kaliszewska K., 2007, Nadmierne używanie Internetu. Charakterystyka psychologiczna, Poznań
Kurzępa J., 2007, Zagrożona niewinność: zakłócenia rozwoju seksualności współczesnej młodzieży, Kraków
Kurzępa J., 2010, Młodzież pogranicza - "świnki", czyli o prostytucji nieletnich, Kraków
Majchrzak P., 2008, Wybrane aspekty patologicznego użytkowania Internetu, [w:] Współczesne zagrożenia rozwojowe dzieci i młodzieży, A. Chudzik (red.), Łódź
Climati C., 2007, Ekstremalne zabawy młodych, Kielce
Pęczak M., 1992, Mały słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa
Prejs B., 2004, Bunt nie przemija: bardzo podręczny słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa
|
Literatura: |
Hołyst B., 2004, Kryminologia, PWN Warszawa
Siemaszko A., 1993, Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych, Warszawa
Becker H. S., 2009, Outsiderzy. Studia z socjologii dewiacji społecznych, Warszawa
Filipiak M., 2001, (red.), Subkultury młodzieżowe wczoraj i dziś, Tyczyn
Merton R. K., 2002, Teoria socjologiczna i struktura społeczna, Warszawa
Pospiszyl I., 2008, Patologie społeczne, Warszawa
Prejs B., 2005, Subkultury młodzieżowe: bunt nie przemija, Katowice
Urban B., 2000, Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków
Piotrowski P., 2003, Subkultury młodzieżowe: aspekty psychospołeczne, Warszawa
|
Efekty uczenia się: |
K_W05 – zna i rozumie istotę i znaczenie subkultur przestępczych w wiedzy kryminologicznej, ich związki i zależności z zakresu prawa, socjologii, psychologii i metodologii badań
K_W10 – zna i rozumie wzajemne zależności pomiędzy uczestnictwem w subkulturach przestępczych a zmianami społeczno-gospodarczymi
K_U03 – potrafi prognozować zmiany społeczne i gospodarcze mające wpływ na poziom i rodzaje działalności subkultur przestępczych
K_U15 – potrafi planować i realizować poznawanie niekorzystnych działań subkultur przestępczych oraz ich wpływ na strukturę przestępczości, identyfikuje przepisy prawne ich dotyczące
K_K02 – jest gotów do uznawania znaczenia wiedzy (prawnej, socjologicznej i antropologicznej) z zakresu funkcjonowania subkultur przestępczych
K_K05 – jest przygotowany do przedsiębiorczego myślenia oraz działania w zakresie zapobiegania przestępczości i innym niekorzystnym zjawiskom społecznym związanym z subkulturami przestępczymi
|
Metody i kryteria oceniania: |
aktywne uczestnictwo w zajęciach, wykonanie trzech zadań zaliczeniowych na ocenę. Składowe oceny:
1. Wartość merytoryczna – dobór treści (autorzy, definicje, koncepcje itp.); CO?
2. Wartość komunikacyjna w wymiarze poznawczym – styl i jakość przekazu audio i video; JAK?
3. Wartość komunikacyjna w wymiarze dyskusji (wątpliwości, uzasadnienia) – aktywizacja członków grupy; DLACZEGO?
OCENA końcowa to średnia trzech uzyskanych ocen cząstkowych
|
Zakres tematów: |
1. Kryminologia, socjologia dewiacji, patologia, anomia, norma, przestępstwo, reakcja społeczna, styl życia, norma a dewiacja, subkultura a przestępczość; subkultury w USA [wkład szkoły chicagowskiej w badania nad przestępczością] i Europie, rys historyczny, przyczyny i konsekwencje zaistnienia subkultur
2. Subkultury w Polsce - subkultura a kultura alternatywna. Kto? Po co? Dlaczego? Jak? Dyskusja o subkulturach
3. Paradygmat etiologiczny a paradygmat reaktywny – konsekwencje w podejściu do zagadnienia naruszania norm społecznych. Możliwości i mechanizmy prewencji.
4. Teoretyczne ujęcie subkultur dewiacyjnych (przestępczych) w różnych paradygmatach (strukturalno-funkcjonalny, kulturowy, kontroli społecznej i reakcji społecznej). Aspiracje a możliwości – oksymoroniczność relacji i wynikające z niej napięcia. Modelowanie w koncepcji R. Mertona.
5. Teoria podkultur dewiacyjnych Alberta K. Cohena. Cechy podkultur dewiacyjnych.
6. Koncepcja kultury warstw niższych Waltera B. Millera. Centralne punkty zainteresowania.
7. Teoria zróżnicowanych możliwości Richarada A. Clowarda i Lloyda E. Ohlina. Typologia trzech podkultur dewiacyjnych.
8. Teoria neutralizacji Greshama M. Sykesa i Davida Matzy. Techniki neutralizacji norm.
|