| Literatura uzupelniająca: |
Prószyńska - Borda H., 2016, Krajoznawstwo, tradycja i współczesność
Czarnowski A., 1981, Vademecum krajoznawcy, PTTK, Warszawa.
Lijewski T., Mikułowski R., Wyrzykowski J., 2000, Geografia turystyki Polski, PWN, Warszawa.
|
| Literatura: |
Kruczek Z., Kurek A., Nowacki M., 2012, Krajoznawstwo. Teoria i metodyka, PROKSENIA, Kraków.
Bieńczyk G., 2003, Krajoznawstwo i jego związki z turystyką, WSE, Warszawa.
Becker-Kulińska A., Łęcki W. (red.), 2005, Kanon krajoznawczy Polski, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 2005 oraz http://www.pttk.pl/kznw/kanon.php
Czasopisma specjalistyczne PTTK - http://www.pttk.pl/zycie/pisma/index.php?co=pisma
Polskie listy światowego dziedzictwa UNESCO: http://www.unesco.pl/
|
| Efekty uczenia się: |
WIEDZA
W01 - student posiada podstawową wiedzę z zakresu krajoznawstwa i jego związków ze środowiskiem przyrodniczym [K_W01] ;
W02 - student ma wiedzę pozwalającą na prawidłowe interpretowanie procesów zachodzących w środowisku przyrodniczym dla potrzeb rozwoju krajoznawstwa [K_W02]
UMIEJĘTNOŚCI
U02- potrafi samodzielnie przygotować opracowanie z zakresu krajoznawstwa [K_U07]
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
U03 - postępuje etycznie i odpowiedzialnie, dostrzega i rozwiązuje dylematy związane z wykonywanym zawodem [K_K03]
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Metoda weryfikacji - egzamin pisemny sprawdzający zakładane efekty uczenia się.
Kryteria weryfikacji - do uzyskania pozytywnej oceny końcowej wymagane jest osiągnięcie minimum 55% punktów.
Ocena wystawiana jest na podstawie następującej skali:
96%-100% bdb,
86%-95% db+,
76%-85% db,
66%-75% dst+,
55%-65% dst.
|
| Zakres tematów: |
Pojęcie, cele, treści krajoznawstwa.
Tradycje i zarys historii krajoznawstwa w Polsce.
Główni przedstawiciele nurtu krajoznawczego.
Organizacja krajoznawstwa w Polsce.
Wybrane źródła wiedzy krajoznawczej.
Metody i środki dydaktyczne stosowane w krajoznawstwie.
Metodyka organizowania i programowania krajoznawstwa turystycznego.
Walory i atrakcje turystyczne w programowaniu treści wyjazdów turystycznych.
Interpretacja dziedzictwa.
Region kujawsko-pomorski – walory przyrodnicze i kulturowe.
|
