| Literatura: |
- Bell P., Baum A., Greene T., Fisher J., 2004, Psychologia środowiskowa, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
- Gołaszewska M., 1984, Zarys estetyki. Problematyka, metody, teorie, PWN, Warszawa.
- Kasińska L., Sieniawska-Kuras A., 2009: Architektura krajobrazu dla każdego, Wyd. KaBe, Krosno.
- Majdecki L., 2007: Historia ogrodów, t. 1: Od starożytności po barok, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
- Majdecki L., 2008: Historia ogrodów, t. 2: Od XVIII wieku do współczesności. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
- Porteous D. J., 1996, Environmental Aesthetics: Ideas, Politics and Planning, London: Routledge.
- Richling, A., Solon J., 2002, Ekologia krajobrazu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
- Richling A., Podstawy metodyczne oceny wizualnej atrakcyjności krajobrazu, GEA 2, Warszawa-Płock-Murzynowo.
- Zachariasz A., 2016, O architekturze krajobrazu, kompozycji krajobrazu i specjalistycznej terminologii – rozważania wprowadzające, [w:]
- Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, 32, s. 11-30.
|
| Efekty uczenia się: |
Efekty modułowe (P – przedmiotowe):
WIEDZA
P_W01: student zna podstawowe pojęcia, terminy i zagadnienia z zakresu dziedzin przyrodniczych, technicznych i społeczno-gospodarczych, mające bezpośrednie odniesienie do ich praktycznych zastosowań właściwych dla architektury krajobrazu (K_W01);
P_W02: student posiada podstawową wiedzę z zakresu infrastruktury hydrotechnicznej związanej z cyklem pracy urządzeń, obiektów istotnych dla założeń ogrodowych (K_W03);
P_W03: student rozumie znaczenie rewitalizacji założeń ogrodowych i waterfrontów oraz ich wykorzystania dla społeczeństwa i gospodarki z zachowaniem zasad zrównoważonego rozwoju (K_W09).
UMIEJĘTNOŚCI
P_U01: student analizuje i umiejętnie korzysta z literatury naukowej oraz metodycznej, zwłaszcza z zakresu architektury krajobrazu, korzysta z internetowych baz danych i metod analitycznych (K_U02);
P_U02: student potrafi wyjaśniać relacje przyczynowo-skutkowe pomiędzy procesami naturalnymi i antropogenicznymi zachodzącymi w środowisku geograficznym oraz wpływ tych procesów na możliwości zagospodarowania terenów nadrzecznych i na potrzeby założeń ogrodowych (K_U02, K_U04);
P_U03: student posiada umiejętność samodzielnego uczenia się w sposób ukierunkowany w zakresie architektury krajobrazu (K_U06);
P_U04: student potrafi określić i ocenić wpływ czynników przyrodniczych, społecznych, ekonomicznych oraz politycznych przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu architektury krajobrazu (K_U07);
P_U05: student potrafi zaprojektować obiekt z zakresu architektury krajobrazu używając właściwych metod (K_U12).
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
P_K01: student stale aktualizuje swoją wiedzę na temat teoretycznych i praktycznych aspektów badań z architektury krajobrazu, systematycznie śledzi postęp naukowy; ma świadomość znaczenia nowoczesnych technologii i technik badawczych w rozwoju cywilizacyjnym (K_K01);
P_K02: student rozumie potrzebę formułowania oraz przekazywania społeczeństwu w sposób zrozumiały informacji i opinii dotyczących architektury krajobrazu (K_K03);
P_K03: student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, widząc potrzebę tworzenia coraz to nowych projektów, opracowań, planów odzwierciedlających potrzeby współczesnego świata i człowieka z zakresu architektury krajobrazu) (K_K06).
|
| Zakres tematów: |
Krajobraz, architektura krajobrazu. Architektura krajobrazu jako nauka geograficzna. Podstawy kompozycji w architekturze krajobrazu.
Elementy kompozycji: punktów, linii, płaszczyzn, brył i form przestrzennych, przykładów tych elementów, wnętrz krajobrazowych. Zasady porządkujące kompozycję. Relacje między elementami kompozycji: paralela, symetria, rytmy; harmonizacja i kontrastowanie. Zastosowania barw w projektach terenów zieleni.
Historia architektury i sztuki ogrodowej. Kompozycje i elementy charakterystyczne terenów zieleni z poszczególnych epok. Kompozycje i przykłady współczesnych założeń ogrodowych i krajobrazu, tendencji w kształtowaniu krajobrazu. Kształtowanie i ochrona krajobrazu kulturowego i wizualnego.
Metody waloryzacji wizualnej krajobrazu. Zasady doboru gatunkowego roślin do terenów zieleni z uwzględnieniem siedlisk. Zasady ochrony i kształtowania różnych typów ekosystemów, zieleni miejskiej i krajobrazów wiejskich. Zapisy w aktach prawnych mających wpływ na kształtowanie krajobrazu. Główne narzędzia ochrony i kształtowania środowiska wizualnego w Polsce.
Estetyka krajobrazu i architektura krajobrazu: trzy wzajemne relacje. Podstawowe podejścia do badań krajobrazu jako zjawiska estetycznego. Obiektywistyczne i subiektywistyczne teorie estetyki. Percepcja krajobrazu: pojęcia podstawowe, terminy i ogólny schemat.
Człowiek jako obserwator krajobrazu. Narządy zmysłów i krajobraz. Mózg człowieka a percepcja krajobrazu. „Ewolucyjna” teoria percepcji krajobrazu J. Appletona. Kognitywność w postrzeganiu i waloryzacji estetycznej krajobrazu. Obrazy krajobrazu. Stworzenie obrazów krajobrazu. Archetypy obrazów krajobrazu. Uczucia i emocje do krajobrazu: typy i kategorie (rodzaje) emocji, podniecenie i emocjonalny odzew, pomiar emocji. Ewolucyjne, socjalne i osobiste czynniki postrzegania krajobrazu. Pojęcie preferencji krajobrazowej. Percepcyjne cechy krajobrazu. Składniki preferencji krajobrazowej (wg S. i R. Kaplanów). Atrakcyjność krajobrazu. Kształtowanie atrakcyjnego krajobrazu. Smaki krajobrazowe: pojęcie smaku w estetyce i w architekturze krajobrazu; ewolucja smaków krajobrazowych w Europie.
|
