| Literatura uzupelniająca: |
Birch, A. (2005). Psychologia rozwojowa w zarysie: od niemowlęctwa do dorosłości. Warszawa: PWN.
Brzezińska, A.I. (red.). (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk: GWP.
Faber, A., Mazlish, E. (2013). Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Kohn, A. (2005). Wychowanie bez nagród i kar. Rodzicielstwo bezwarunkowe. Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND.
Kołakowski, A., Pisula, A. (2016). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP.
Musiał, M. (2017). Dobra relacja. Skrzynka z narzędziami dla współczesnej rodziny. Warszawa: Wydawnictwo Mamania.
|
| Literatura: |
Baker, S., M., Bates, L., Ilg, F.L. (2001). Rozwój psychiczny dziecka od 10 do 14 lat. Gdańsk: GWP.
Bee, H. (2006). Psychologia rozwoju człowieka. Poznań: Zysk i S-ka.
Hall, C.S., Lindzey, G., Campbell, J.B. (2004). Teorie osobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ilg, F.L., Bates, L., Baker, S. M. (2015). Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat. Gdańsk: GWP.
Liberska, H., Trempała, J. (red.) (2020). Psychologia wychowania. Wybrane problemy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
MacKenzie, R. J. (2005). Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić? Gdańsk: GWP.
Trempała, J. (red.). (2011). Psychologia rozwoju człowieka. Warszawa: PWN.
Vasta, R, Haith, M.M, Miller, S.A. (1995). Psychologia dziecka. Warszawa: WSiP
|
| Efekty uczenia się: |
W2.Charakteryzuje osiągnięcia rozwojowe w kolejnych etapach życia (okres prenatalny, dzieciństwo, dorastanie, dorosłość, starość) (K_W03; K_W06; K_W18).
U1.Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do diagnozowania, konsultowania i rozwiązywania problemów rozwojowo-wychowawczych (K_U14; K_U15).
U2.Korzysta ze zdobytej wiedzy przy definiowaniu i rozwiązywaniu realnych problemów życiowych swoich i innych ludzi (K_U14; K_U15).
K1.Cechuje się szczególną wrażliwością względem osób i grup społecznych, które można określić jako osoby/grupy wysokiego ryzyka zakłóceń w rozwoju (K_K02).
K2.Rozumie, jaka jest waga wczesnych doświadczeń i powstałych na ich podstawie modeli operacyjnych – jest szczególnie wrażliwy na to, w jakim środowisku przebiega rozwój niemowląt i małych dzieci do 3 r. ż. (K_K02; K_K09).
K3.Rozumie konieczność poszerzania swojej wiedzy, w swoich działaniach kieruje się etyką zawodową, podejmuje współpracę z innymi osobami w celu wspomagania rozwoju człowieka (K_K02; K_K09).
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Efekty uczenia będą sprawdzane poprzez:
Aktywne uczestnictwo w zajęciach - wykonywanie powierzonych zadań zgodnie z instrukcją prowadzącego, efektywna współpraca w grupach, podejmowanie omawianej tematyki w dyskusjach.
Prezentacja z wybranego obszaru dotyczącego rozwoju człowieka.
Kolokwium pisemne w formie testu o pytaniach otwartych i zamkniętych z treści zajęć oraz literatury. Na zaliczenie należy uzyskać min 50% punktów.
|
| Zakres tematów: |
(1) Rozwój człowieka od poczęcia do śmierci: okres prenatalny, niemowlęctwo, wczesne dzieciństwo (wiek poniemowlęcy), średnie dzieciństwo (okres przedszkolny), późne dzieciństwo (młodszy wiek szkolny), adolescencja, wczesne dorosłość, średnia dorosłość, późna dorosłość
(2) Wybrane problemy rozwojowe i wychowawcze: posłuszeństwo a autonomia, kształtowanie postaw i wartości, bunt młodzieńczy
|
