Teoretyczne podstawy kształcenia 1100-PPW23TPK-SJ
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2020/21

Arends, R. (1994, 2002). Uczymy się nauczać. Warszawa: WSiP.

Chomczyńska-Rubacha, M. (2010). Szkolne środowisko uczenia się. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki (tom 2, część II, 240-269). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dylak, S. (2013). Architektura wiedzy w szkole. Warszawa: Difin.

Gołębniak D. (2010). Szkoła –Kształcenie-Nauczyciel. W: Z Kwieciński, B. Śliwerski (red.). Pedagogika. Podręcznik akademicki, (tom 2 ,część II, s. 96-320). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Janowski, A. (2002). Pedagogika praktyczna: zarys problematyki – zdrowy rozsądek – wyniki badań. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Fińskie dzieci uczą się najlepiej.

Joyce, B., Calhoun, E., Hopkins, D. (1999). Przykłady modeli nauczania-uczenia się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

K_W02 Ma szeroka wiedzę ogólna z różnych dziedzin zapewniającą konstruktywne wchodzenie w dialog z dziećmi/uczniami oraz budzenie zainteresowań różnymi obszarami wiedzy

K_W08 ma wiedzę dotyczącą struktury i funkcji systemu edukacji: podstaw prawnych, celów, organizacji oraz funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych.

K_U03 Wykorzystuje w codziennej praktyce edukacyjnej różnorodne sposoby organizowania środowiska nauczania-uczenia się, uwzględniające specyficzne potrzeby i możliwości grupy, jak i poszczególnych dzieci/uczniów

K_U20 ma umiejętność personalizowania procesu kształcenia i wychowania w zależności od zdiagnozowanych zróżnicowanych potrzeb i możliwości dzieci i uczniów oraz wykorzystania w kreowanych sytuacjach edukacyjnych potocznej wiedzy dziecka/ucznia

K_K06 posługuje się normami etycznymi w działalności zawodowej kierując się przede wszystkich dla godności każdego człowieka

K_K16 świadomie określa swoją postawę wobec istoty i celów edukacji, a także podstawowych aspektów filozofii nauczania.

Seria wykładów kończy się egzaminem, polegającym na sprawdzeniu wiedzy oraz umiejętności jej zastosowania.

Forma egzaminu: pisemna za pomocą platformy MS Teams.

Dydaktyka jako praktyka kulturowa i dyscyplina naukowa.

Podstawowe pojęcia kreujące ramę teoretyczną przedmiotu oraz ich wzajemne korelacje. Kontekst społeczno-kulturowy uczenia.

Paradygmaty nurty dydaktyki. Dyskursy (obszary i rodzaje).

Główne nurty myślenia o edukacji i szkole. Kształtowanie się idei dydaktycznej - system dydaktyczny i jego elementy. Rodzaje, analiza porównawcza (Systemy dydaktyczne (system dydaktyki tradycyjnej - J.F. Herbart vs system dydaktyki progresywistycznej -J. Dewey

Systemy alternatywne, modele szkoły współczesnej. Alternatywne modele edukacji, projekty edukacyjne, które wpłynęły na uelastycznienie systemu klasowo-lekcyjnego. Szkoła jako organizacja uczeni się.

Uczenie się i jego przebieg. Istota specyfika, uwarunkowania, prawidłowości i zakłócenia jego przebiegu. Różnorodność pojęć teoretycznych procesu uczenia się.

Dydaktyka inspirowana behawioryzmem, konstruktywizmem, uczenie się w perspektywie socjokulturowe.

Behawioralne i poznawcze koncepcje uczenia się i ich konsekwencje dla kształcenia.

Program szkolny: pojęcie, filozoficzne i psychologiczne podstawy podejścia do programu szkolnego w ujęciu behawiorystycznym, humanistycznym, konstruktywistycznym.

Style nauczania.

Organizacyjne formy kształcenia. Organizacja warunków i przestrzeni uczenia się.

Wyniki i efekty kształcenia. Konteksty i podejście do uczeni się i oceniania. Przesłanki i zmiana praktyk oceniania, dylematy oceniania.