| Liczba godzin: |
30
|
| Limit miejsc: |
(brak limitu) |
| Zaliczenie: |
Zaliczenie na ocenę |
| Rygory zaliczenia zajęć: |
zaliczenie na ocenę
|
| Literatura uzupelniająca: |
Dudzikowa M., Czerepaniak-Walczak M. (red.), Wychowanie. Pojęcia - procesy - konteksty, t. 1, 2, 3, 4, 5, Gdańsk 2007-2010.
Ganczarska M., Praca wychowawcza nauczyciela z uczniami pochodzącymi z rodzin dysfunkcyjnych: co nauczyciel może zaczerpnąć z pracy terapeuty, Opole 2017.
Kron F., Pedagogika. Kluczowe zagadnienia. Podręcznik akademicki, Sopot 2012.
Kubiak-Szymborska E., Zając D. Podstawowe problemy teorii wychowania. Kontekst współczesnych przemian, Bydgoszcz 2006.
Kubiak-Szymborska E., (red.), O wychowawcach i wychowaniu. Perspektywa pedagogicznego myślenia, Bydgoszcz 2010.
Kubiak-Szymborska E., Zając D., (red.), Teoria wychowania w okresie przemian, Bydgoszcz 2008.
Kubiak-Szymborska E., Zając D., Wokół podstawowych zagadnień teorii wychowania, Bydgoszcz 2002.
Przybył A., Praca z uczniami sprawiającymi trudności wychowawcze, Poznań 2017.
Śliwerski B., (red.), Pedagogika, t. 1, 2, 3, 4, Gdańsk 2006-2010.
Tchorzewski de A. M. (red.), Współczesne konteksty wychowania. W kręgu pytań i dyskusji, Bydgoszcz 2002.
Wróbel A., Sztuka wychowania, czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie. Bielsko Biała 2017.
Zając D., (red.), O kompetencjach współczesnych wychowawców. Perspektywa praktyki edukacyjnej, Bydgoszcz 2010.
Zając D., Etyka zawodowa nauczycieli. Wybrane zagadnienia, Bydgoszcz 2011.
Zając D., Etycznść pracy zawodowej nauczycieli. Studium teoretyczne, Bydgoszcz 2018.
|
| Metody dydaktyczne: |
ćwiczenia konwersatoryjne
metody aktywizujące
metody dyskusyjne
metody pracy ze źródłami
metody problemowe
|
| Literatura: |
Kubiak-Szymborska E., Zając D., Wychowanie. W kręgu pytań, Bydgoszcz 2013.
Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie, Kraków 2003.
Nowak M., Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa 2008.
O wychowaniu i jego antynomiach. Wybór tekstów i opracowanie E. Kubiak-Szymborska, D. Zając, Bydgoszcz 2008.
Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Warszawa 2011.
Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2015.
|
| Efekty uczenia się: |
W01 - zna podstawowe terminy: socjalizacja, wychowanie, terminy pokrewne, rozumie ich znaczenie i wzajemne związki (K_W01);
W02 - ma uporządkowaną wiedzę o wychowaniu, jego aksjologiczno-teleologicznych oraz relacyjno-prakseologicznych podstawach (K_W03);
U01 - potrafi obserwować otaczającą rzeczywistość społeczną, sytuować w niej procesy wychowania, rozpoznawać je i dostrzegać ich związki z innymi procesami i zjawiskami społecznymi (K_U01);
U02 - potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną o wychowaniu do analizowania i interpretowania sytuacji i problemów wychowawczych różnych środowisk (K_U02);
U03 - potrafi wykorzystywać teoretyczną wiedzę o wychowaniu w generowaniu rozwiązań przykładowych problemów wychowawczych i przewidywać możliwe skutki proponowanych działań (K_U10);
K01 - jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowanych działań wychowawczych w środowisku społecznym (K_K03);
K02 - ma świadomość konieczności pełnienia wielorakich ról związanych z procesami wychowania człowieka i rozumie potrzebę współdziałania i współpracy z innymi podmiotami wychowania, np. rodzicami w codziennej działalności wychowawczej (K_K09).
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Ocena zajęć konwersatoryjnych dokonywana jest w oparciu o kolokwium pisemne (test). Test składa się z 10 pytań. Za każdą poprawną odpowiedź student otrzymuje 0,5 pkt.
Za 5 pkt. ocena bardzo dobra,
za 4,5 pkt. ocena dobra plus,
za 4 pkt. ocena dobra,
za 3,5 pkt. ocena dostateczna plus,
za 3 pkt. ocena dostateczna.
Jeżeli student nie otrzymuje minimalnej liczby punktów z kolokwium, tj. 3 pkt. może podejść do kolokwium poprawkowego. Punkty z kolokwium doliczane są do punktów na egazaminie.
|
| Zakres tematów: |
Podczas konwersatoriów realizowane są cztery bloki tematyczne:
1. Dotyczący terminologii wychowania, w ramach którego dokonywana jest charakterystyka pojęcia ,,wychowanie", jego właściwości oraz podejmowana jest próba porządkowania jego definicyjnych ujęć. Omawiane jest także wychowanie w siatce pojęć podstawowych, takich jak: socjalizacja, edukacja, nauczanie-uczenie się, kształcenie, opieka, samowychowanie.
2. Koncentrujący się wokół prakseologii wychowania, w ramach którego analizowany jest proces wychowania i jego struktura; omawiane są zagadnienia takie, jak: wychowawca i wychowanek jako ,,aktorzy" na scenie wychowania; cele wychowania (funkcje, klasyfikacje, zabiegi przydatne w formułowaniu celów wychowania - taksonomia i operacjonalizacja); style, metody i techniki wychowania (klasyfikacja, charakterystyka, skuteczność stosowania).
3. Dotyczący utrudnień/barier w wychowaniu, w ramach którego dokonywana jest charakterystyka trudności i błędów wychowawczych oraz przemocy w wychowaniu.
4. Uzupełniający, w ramach którego omawiane są tradycyjne i współczesne dziedziny wychowania oraz alternatywne poglądy na wychowanie (antypedagogika i inne podejścia).
|
